第二十七卷:梨花
梨花
- 梨实,别见果谱。
- 原 梨,树似杏,高二三丈。叶亦似杏,微厚大而硬,色青,光腻,有细齿,老则斑点。二月间开白花,如雪六出。
- 增 格物丛话 春二三月,百花开尽,始见梨花,靓艳寒香,罕见赏识。又一种千叶,花赋姿迥别。
- 花木考 梨花有二种,瓣舒者佳。
- 汇考
- 增 宋书 符瑞志 文帝元嘉十四年二月,宫内螽斯堂前,梨树连理。
- 原 唐书 杜景佺传 武后尝季秋出梨花示群臣宰相,皆贺。景佺独曰,阴阳不相夺伦,渎则为灾,故曰,冬无愆阳,夏无伏阴,春无凄风,秋无苦雨,今草木黄落,而梨复花,渎阴阳也。
- 祥云志 梁绪,梨花时折花簪之,压损帽檐,至头不能举。
- 金銮密记 九仙殿银井有梨二株,枝叶交接,宫中呼为雌雄树。
- 唐馀录 洛阳梨花时,人多携酒其下,曰为梨花洗妆,或至买树。
- 增 清异录 司空图菩萨蛮,谓梨花为瀛洲玉雨。
- 云斋广录 汝阳侯穆清叔,因寒食纵步郊外,会数年少同饮梨花下,各赋梨花诗。清叔得愁字,诗曰,共饮梨花下,梨花插满头,清香来玉树,白蚁泛金瓯,妆靓青娥妒,光凝粉蝶羞,年年寒食夜,吟绕不胜愁,众客阁笔。
- 原 花经 梨花,五品五命。
- 瓶花谱 梨花,四品六命。
- 蜀都杂抄 黎州安抚司内小厅东有梨树一株,高九丈,围九尺,州人取其枝以接果,岂黎以梨名耶,州人呼为三藏梨,相传为唐僧西游植黎杖于此,曰,他日州治在此,恐非实事。古称黎杖,黎即苜蓿,养之历霜雪,经一二岁,木本修直,生鬼面,可杖,取其径而坚,非梨木也。
- 洞庭山记 山阳树梨数十千,华甚盛,凭高一盼,夫非白云乡耶,惜相过晚耳。
- 滇云纪胜书 梨花处处有之,或拥山巅,或列山脚,或满人村,望之如涛如雪,仆自曲靖还省时,有乍疑洱海涛初起,忽忆苍山雪未消之句。
- 学圃馀疏 余性爱梨花,而微恨其气不可嗅,吾地酷少此种,溶溶院落,何可无此君,终当致之。
- 增 横山草堂记 空蕴庵庭植梨树一株,春时弄色于细雨微烟,恍玉人之初沐也。
- 集藻
- 赞
- 增 宋 孝武帝 梨花赞 沃瘠异壤,舒惨殊时,惟气在春,具物含滋,嘉树之生,于彼山基,开荣布采,不离尘缁。
- 赋
- 增 唐 卢照邻 病梨树赋并序
- 癸酉之岁,余卧病于长安光德坊之官舍,阒寂无人,伏枕十旬,闭门三月。庭无众木,惟有病梨一树,围才数握,高仅盈尺,花实憔悴,似不任乎岁寒,枝叶零丁,绝有意乎朝暮。嗟乎,同托根于膏壤,俱禀气于太和,而修短不均,荣枯殊贯,岂赋命之理得之自然,将资生之化有𠩄偏及,树犹如此,人何以堪,有感于怀,赋之云尔。
- 天象平运,方祇广植,挺芳桂于月轮,横扶桑于日域,建木耸灵丘之上,蟠桃生巨海之侧,细枝叶连,洪柯条直,齐天地之一指,任乌兔之栖息,或垂阴万亩,或结子千年,何偏施之雨露,何独厚之风烟,悯兹珍木,离离幽独,飞茂实于河阳,传芳名于金谷,紫涧称其殊旨,玄光表其仙族,尔生何为,零丁若斯,无轮桷之可用,无栋梁之可施,进无违于斤斧,退无竞于班倕,无庭槐之生意,有岩桐之死枝,尔其高才数仞,围仅盈尺,修干罕双,枯条每只,叶病多紫,花凋少白,夕鸟怨其巢危,秋蟾悲其翳窄,怯冲飙之摇落,忌炎景之临迫,既而地歇蒸雾,天收耀灵,西秦明月,东井流星,憔悴孤影,徘徊直形,状金茎之的的,疑石柱之亭亭,若夫西海夸父之林,南海蚩尤之树,莫不摩霄拂日,藏云吐雾,别有桥边朽柱,天上灵查,年年岁岁,无叶无花,荣辱两齐,吉凶同轨,宁守雌以外丧,不修襮而内否,亦犹纵酒高贤,佯狂君子,为其吻合,置其忧喜,生非我生,物谓之生,死非我死,谷神不死,混彭殇于一观,庶筌蹄于兹理。
- 宋 陈藻 梨花赋 絪缊无涯,孕精产荂,九旬流华,四月孔奢,有匪浮誇,花外之花,尔其娟静閒暇以窈窕兮,敷舒幽贞其清皦兮,恬淡潇洒,委蛇淳雅,美不迩丽,素不邻野,若帝厌尔众芳之淫冶,我宜锡其纯嘏者邪,濯濯春雨,皓皓华月,彼质而静,彼淡而悦,或依于葛,我𠩄执兮,或俯于藻,我𠩄拾兮,祠庭阒寂,树英繁密,祁祁僮僮,如出而入,奚素绚以比容,徵彤管而名实,夫大窍阖辟冶,至灵甄无识,盖有暌性而合质者邪,于何后妃兮,似欣欣乎晴光,余将归宁兮,视涤濯乎衣裳,流水之阳,古公胥宇,乃携乃姜,不容不妆,后脱簪珥,露谏宣王,烟之苍苍,青障于张,解围小郎,三三两两,寒窗之傍恍兮,文德散帙于中宫,左嫔摛思于椒房,函如六龄之邓,衰若大家之班,或乃暴风淫雨,赴死无惧,生兮贞女,殁兮烈妇,于嗟牡丹,彼美芍药,胡为颜色,可与娱乐,丰丰褒似,𧰟𧰟丽姬,君以为妍,人以为媸,花百其试,予兹懿哉,乱曰,匪冬而雪,匪夜而月,香山何人,题我太真,江之永兮,不可泳思,汉之广矣,不可方思。
- 晁补之 北京官舍后梨花赋
- 梨于经无记,而舍后梨,人𠩄不赏,故赋之,其辞曰,
- 揽察草木,本原𠩄起,李梅纪于陨霜兮,橘柚随乎织筐,木瓜足赠而咏,诗含桃可羞,而记礼虽信微而有托兮,亦不委夫厥美,惟兹梨之俊茂兮,𦍑独远而未扬,含温润之秀质兮,皎若和璧,荣其光澹暗惬,其无偶兮,历年岁之已长,暮春者,阳瘅愤盈,群木解肤,似夸者,似斗者,似辴者,似頩者,色非一色,同妩殊嫭,兹梨娟然,独见其素,繄过时兮不省,滋脉脉兮后户,亦何必耀荣华兮朝日,顾恩私兮泣露,然而中唐之樗,枝大扶疏,以其近人,人以絷驹,则磨则齧,则折则泄,孰与夫朽壤幽薄,厥植维弱,履屐不蹈,根乃𥓯礡。
- 五言古诗
- 御制 咏画梨花 最爱梨花白,又惜同春老,唯此画图中,冬夏长美好,不令风雨催,且无蜂蝶绕,靓妆伴月容,尽在纸间造,恶紫嫌夺朱,素体物难搅,三品运胸中,六法生卉草。
- 增 齐 王融 咏池上梨花 翻阶没细草,集水间疏萍,芳春照流雪,深夕映繁星。
- 刘绘 和池上梨花 露庭晚翻积,风闺夜入多,萦丛似乱蝶,拂烛状联蛾。
- 梁 沈约 西地梨 列茂河阳苑,蓄紫滥觞隈,翻黄秋沃若,落素春徘徊。
- 原 刘孝绰 于座应令咏梨花 玉垒称津润,金谷咏芳菲,讵匹龙楼下,素蕊映华扉,杂雨疑霰落,因风似蝶飞,岂不怜飘坠,愿入九重闱。
- 增 唐 元稹 遣兴 始见梨花房,坐对梨花白,行看梨叶青,已复梨叶赤,严霜九月半,危𦷾几时客,况有高高原,秋风四来迫。
- 原 宋 黄庭坚 赏压沙寺梨花 沙头十日春,当年谁手种,风飘香未改,雪压枝自重,看花思食实,知味少人共,霜降百工休,把酒约𡩖纵。
- 增 金 高士谈 梨花 中原莭物正,梨花配寒食,黄昏一雨过,满地嗟狼籍,塞垣春已深,花事犹寂寂,朝来三月半,初见一枝白,烂漫雪有香,珑松玉仍刻,芳心点深紫,嫩叶裁轻碧,懒慢不出门,双瓶贮春色,𣪞勤遮老眼,邂逅慰愁夕,一樽对花饮,况有风流客,酒阑思故乡,相顾空叹息。
- 元好问 梨花 梨花如静女,寂寞出春暮,春工惜天真,玉颊洗风露,素月淡相映,萧然见风度,恨无尘外人,为续雪香句,孤芳忌太洁,莫遣凡卉妒。
- 元 程钜夫 次韵肯堂学士冬日红梨花 黄菊卧阶雨,六花舞天风,壁冻室生白,手僵肉作红,秀句忽堕前,光怪侵帘栊,主人宴坐处,元气含冲融,无情及枯株,嫣然为修容,坐令玉华君,来从蕊珠宫,丽妆凝祥云,明眸转惊鸿,岂非散花手,试君情𠩄钟,老我嗜好淡,空诗亦雷同,祗愿酌花时,毋忘比邻翁。
- 虞集 忆三十年前与元复初参政同赋秋日梨花元有句云朝食叶底梨暮看枝上花而忘其后句因续之云 朝食叶底梨,暮看枝上花,花开食实后,霜风振长柯,远水良可鉴,彩云亦易过,念尔白于雪,日暮当如何。
- 七言古诗
- 增 宋 欧阳修 千叶红梨花并序
- 峡州署中,旧有此花,前无赏者,知郡朱郎中始加阑槛,命坐客赋之。
- 红梨千叶爱者谁,白发郎官心好奇,徘徊绕树不忍折,一日千匝看无时,夷陵寂寞千山里,地远气偏时莭异,愁烟苦雾少芳菲,野卉蛮花斗红紫,可怜此树生此处,高枝绝艳无人顾,春风吹落复吹开,山鸟飞来自飞去,根盘树老几经春,真赏今才遇使君,风轻绛云樽前舞,日暖繁香露下闻,从来奇物产天涯,安得移根植帝家,犹胜张骞为汉使,辛勤西域徙榴花。
- 元 赵孟頫 题钱舜举著色梨花 东风吹日花冥冥,繁枝压雪凌风尘,素罗衣裳照青春,眼中若有梨园人,攀条弄芳畏日夕,只今纸上空颜色,颜色好,愁转多,与君酤酒花前歌。
- 明 杨基 北山梨花并序
- 余卜居金川,去北山无十里,每清明时梨花盛开,辄动洗妆之想,邻友薛起宗邀余看者再,俱以猥俗所系,不能如约,昨又期出郭,风雨泥泞,弗良于行,起宗为折一枝相赠,喜而赋此。
- 北山梨花千树栽,年年清明花正开,薛君好事两邀我,骑马看花携酒来,看花出郭我𠩄爱,况是梨花最多态,我牵尘俗不得赴,花本无情花亦怪,君今折花马上归,索我细咏梨花诗,冰肌玉骨未受饰,敢以粉墨图西施,东坡先生心似铁,惆怅东阑一枝雪,重门晚掩沉沉雨,疏帘夜捲溶溶月,月宜浅澹雨宜浓,淡非浪白浓非红,闺房秀丽林下趣,富贵标格神仙风,一枝寂寞开逾遍,朵朵玲珑看应眩,皓腕轻笼素练衣,蛾眉淡扫春风面,自须玉堂承露华,何事种向山人家,不愁占断天下白,正恐压尽人间花,江梅正好怜清楚,桃杏纷纷何足数,只有银镫照海棠,海棠亦是娇儿女。
- 忆北山梨花 去年清明花正发,骑马晓出神策门,千桃万李看未了,小径更入梨花村,低枝初开带宿雨,高树烂日迷朝暾,柔肤凝脂暖欲滴,香髓入面春无痕,青霞玲珑翠羽乱,白云照耀琼瑶温,折花对酒藉草坐,花气暗扑黄金尊,薛君起舞为我寿,劝我一曲招花魂,须臾明月忽到树,主人送客惟留髡,罗巾欹斜乌帽落,醉眼况复知清浑,村中至今为故事,笑我自是刘伶孙,我惭不答窃自庆,大抵此乐皆君恩,今年清明坐西省,雷雨两日如翻盆,群花削迹净如扫,众绿既暗不可扪,岂无青钱换斗酒,案牍杂沓穷晨昏,伻来督责至诃詈,面微发红气每吞,未能抟摇跨雕鹗,讵免束缚同鸡豚,人生屈辱乃淬砺,百鍊正欲逢盘根,自知力不举一羽,强欲扛鼎追乌贲,晚晴汲井试新火,紫笋绿薤共盘飧,归来饭饱对妻子,万事反复何足论。
- 湘阴庙梨花 平生厌看桃与李,惟有梨花心独喜,海雪楼前雪一株,岁岁清明醉花底,北山冈下花最盛,千树𤫩珑围绿水,前年骑马赏花处,我与河东两人耳,青苔满地芳草合,只有黄鹂映花蕊,当时美人三阁上,宝髻慵梳初睡起,镜里争先试一枝,真态欲将春色比,楼空燕去花自落,细雨黄昏泪如洗,疏篱萧萧茅屋破,况复临春开结绮,我自赏花仍吊古,花亦粲然为露齿,归来婆娑簪满帽,十日罗衣香不止,去年相忆豫章城,咫尺春江如万里,今年邂逅洞庭曲,细萼含愁照清泚,人至魂销楚雨中,花应肠断湘烟里,三年胜游不再得,百岁欢娱能有几,吉祥牡丹非旧梦,元都桃花亦如此,更约明年载酒来,莫笑花前人老矣。
- 五言律诗
- 原 唐 温宪 梨花 绿阴寒食晚,犹自满空园,雨歇芳菲白,蜂稀寂寞繁,一枝横野路,数树出江村,怅望频回首,何人共酒尊。
- 宋 梅尧臣 梨花 处处梨花发,看看燕子归,园思前法部,泪湿旧宫妃,月白鞦韆地,风吹蛱蝶衣,强倾寒食酒,渐老觉欢微。
- 增 金 庞铸 梨花 孤洁本无匹,谁令先众芳,花能红处白,月共冷时香,缟袂清无染,冰姿淡不妆,夜来清露底,万颗玉毫光。
- 元 张伯淳 次韵安野内翰梨花 玄景穷阴候,春林早著花,素妆临晓镜,红粉涴轻纱,胜赏怀京洛,吟情轶永嘉,泥中妨载酒,咫尺路头赊。
- 马祖常 崇真宫西梨花 春日梨花下,相逢把臂行,香痕怜粉白,酒晕惜红轻,影动帘穿燕,声来树度莺,共当𢬵一醉,莫待鬓华生。
- 七言律诗
- 增 唐 羊士谔 成都从事萧员外寄海梨花诗 珠履行台拥附蝉,外郎高步似神仙,陈诗今见唐风盛,从事遥瞻卫国贤,掷地好辞凌彩笔,浣花春水腻鱼笺,东山芳意须同赏,子著囊盛几日传。
- 宋 韩琦 会压沙寺观梨花 同赏梨花过净坊,压沙幽𨶑面平冈,孤园不治黄金界,醉笔徒誇白雪香,风急几翻云影乱,殿深全掩玉毫光,朝来经雨低含泪,竞写真妃寂寞妆。
- 赏梨花
- 兴福梨珍号素封,千株花发此欣逢,风开笑脸轻桃艳,雨带啼痕自玉容,蝶舞只疑残靥坠,月明惟觉异香浓,寻春已恨来时晚,莫厌频挥潋滟钟。
- 寒食西蓝赏素英,白毫光里乱云腾,庄严金地三千界,颜色瑶台十二层,后土琼花惭我寡,唐昌玉蕊岂吾朋,雪香预约为亭号,修创终逢好事僧。
- 周必大 重九竹园见梨花怀子中兄 春花著雨即尘埃,何似深秋耐久开,菊尚无多饶瑞质,霜如有意护香腮,也知林下风光早,不为山中历日催,望断行人思折寄,却疑呼作岭头梅。
- 原 朱淑真 梨花 朝来带雨一枝春,薄薄香罗蹙叶匀,冷艳未饶梅共色,靓妆长与月为邻,许同蝶梦还如蝶,似替人愁𨚫笑人,须到年年寒食夜,情怀为尔倍伤神。
- 增 金 雷渊 梨花 雪作肌肤玉作容,不将妖艳嫁东风,梅魂何物三春在,桃脸真成一笑空,雨细无情添寂寞,月明有意助丰融,相如病渴妨文赋,想像甘寒结小红。
- 原 张建 梨花 蠹树枝高茁朵稠,嫩苞开破雪搓毬,碎粘粉紫须齐吐,润卷丹黄叶半抽,月影晓窗留好梦,雨声深院锁清愁,琼苞已实香犹在,散入长安卖酒楼。
- 增 元 鲜于枢 清明日宴集贤宋学士园时梨花盛开诸老属仆同赋 琪树吹香荡夕晖,华簪人对雪霏霏,汉宫新火初传烛,楚女行云乍湿衣,一片花疑蝴蝶化,满枝春想玉钗肥,蛾眉不用梨园曲,唱彻瑶台醉未归。
- 张养浩 秋日梨花 雪香吹尽树头春,谁遣西风为返魂,月影已非前日梦,雨容独带旧时痕,只知秋色千林老,争信阳和一脉存,莫讶𣪞韩太多事,仙家元不计寒暄。
- 郑洪 严希德请赏梨花命妓行酒 潇洒东阑一树春,雪肤冰骨月精神,朝云著处迷诗梦,暮雨来时想玉人,华屋洗妆歌小小,银瓶推枕唤真真,紫薇阁下繁华处,芍药荼蘼总后尘。
- 明 吴宽 梨花 名果先从张谷来,纷纷碎雪欲成堆,淡妆自把蛾眉扫,巧笑谁将瓠齿开,园子岂求他种接,主人能使及时栽,夭桃灼灼惊凡目,缟素应甘自不才。
- 原 文徵明 梨花 剪水凝霜妒蝶群,曲阑风味玉清温,粉痕浥露春含泪,夜色笼烟月断魂,十里香云迷短梦,谁家细雨锁重门,洗妆见说清明近,旋典春衣置酒樽。
- 增 程嘉燧 周家清明植梨花六月盛开邀客赋诗 清明院落夜溶溶,笼柳娇黄让雪丛,乱搅三眠飞絮白,浪搀百子石榴红,烧残高烛东风后,掩却重门细雨中,闻向花间歌法曲,应怜江海白头翁。
- 五言绝句
- 增 唐 王维 左掖梨花 闲洒阶边草,轻随箔外风,黄莺弄不足,衔入未央宫。
- 丘为 左掖梨花 冷𧰟全欺雪,馀香乍入衣,春风且莫定,吹向玉阶飞。
- 原 皇甫冉 禁省梨花 巧解迎人意,还能乱蝶飞,春风时入户,几片落朝衣。
- 钱起 梨花 艳静如笼月,香寒未逐风,桃花徒照地,终被笑妖红。
- 宋 王十朋 梨花 淡客逢寒食,烟村烂漫芳,谪仙天上去,白雪世间香。
- 增 明 杨基 西园梨花春晚开一枝 明日是清明,孤花雪斗轻,不须开满树,春少更多情。
- 七言绝句
- 原 唐 韩愈 闻梨花发赠刘师命 桃蹊惆怅不能过,红艳纷纷落地多,闻道郭西千树雪,欲将君去醉如何。
- 梨花下赠刘师命 洛阳城外清明节,百花寥落梨花发,今日相逢瘴海头,共惊烂熳开正月。
- 元稹 杂思诗 寻常百种花齐发,偏摘梨花与白人,今日江头两三树,可怜和叶度残春。
- 增 白居易 江岸梨 梨花有思缘和叶,一树江头恼煞君,最似孀闺少年妇,白妆素袖碧纱裙。
- 殷璠 梨花 云满衣裳月满身,轻盈归步过流尘,五更无限留连意,常恐风花又一春。
- 徐凝 玩花 一树梨花春向暮,雪枝残处怨风来,明朝渐校无多去,看到黄昏不欲回。
- 原 温庭筠 鄠杜郊居 槿篱芳援近樵家,垄麦青青一径斜,寂寞游人寒食后,夜来风雨送梨花。
- 增 宋 韩琦 梨花 花下延宾启宴杯,回头香雪即成堆,主人自挈宜城酿,不为青旗趁尔来。
- 司马光 和道矩红梨花二首
- 繁枝细叶互低昂,香敌荼蘼艳海棠,应为穷边太寥落,并将春色付秾芳。
- 蜀江新锦濯朝阳,楚国纤腰傅薄妆,何事白花零落早,同时不敢斗芬芳。
- 王安石 红梨 红梨无叶庇花身,黄菊芬香委路尘,岁晚苍官才自保,日高青女尚横陈。
- 原 苏轼 东栏梨花 梨花淡白柳深青,柳絮飞时花满城,惆怅东栏一株雪,人生看得几清明。
- 增 晁补之 和王拱辰观梨花二首
- 海棠丰韵诧芬芳,惭愧梨花冷似霜,赖有乐天春雨句,寂寥从此亦馨香。
- 压沙寺里万株芳,一道清流照雪霜,银阙森森广寒晓,仙人玉仗有天香。
- 原 张舜民 梨花 青女朝来冷透肌,残春小雨更霏微,流莺怪底争来往,为掷金梭织玉衣。
- 谢逸 梨花二首
- 冷香销尽晚风吹,脉脉无言对落晖,旧日郊西千树雪,今随蝴蝶作团飞。
- 剪剪轻风漠漠寒,玉肌萧索粉香残,一枝带雨𡓜头去,不用行人著眼看。
- 陆游 梨花三首
- 开向春残不恨迟,绿杨窣地最相宜,征西幕府煎茶地,一幅边鸾画折枝。
- 粉淡香清自一家,未容桃李占年华,常思南郑清明路,醉袖迎风雪一杈。
- 嘉陵江色嫩如蓝,凤集山光照马衔,杨柳梨花迎客处,至今时梦到城南。
- 赵福元 梨花 玉作精神雪作肤,雨中娇韵越清癯,若人会得嫣然态,写作杨妃出浴图。
- 何菊潭 二月春风杨柳青,知郎系马在长亭,相思情味如中酒,折尽梨花嗅不醒。
- 增 金 史旭 梨花 少年携酒日寻花,老去花前欲饮茶,今日传觞似年少,一枝香雪上乌纱。
- 原 吕中孚 梨花 等待清明得得芳,团枝晴雪暖生香,洗妆自有风流态,却笑红深映海棠。
- 段继昌 梨花 一林轻素媚春光,透骨浓薰百和香,消得太真吹玉笛,小庭人散月如霜。
- 增 元 王恽 题钱舜举画梨花 掖西千树闹春华,莫把芳容带雨誇,看取一枝横绝处,洗妆还是汉宫娃。
- 朱德润 题梨花折枝 玉压帽檐花底春,惜无花下洗妆人,阿娇一掬东风泪,聊仗丹青为写真。
- 郯韶 梨花 渚宫花落雨霏霏,春尽江南客未归,多少东家蝴蝶梦,相思并逐彩云飞。
- 原 明 文徵明 物华无赖酒初醒,奕奕梨花照晚晴,怪的山禽啼不歇,十分春色近清明。
- 增 张凤翼 梨花 重门寂寂锁香云,雨滴空阶坐夜分,老去微之风调在,折来何处与双文。
- 原 张新 梨花 粉翅还嫌蝶太轻,雪衣偏喜燕多情,宁王玉笛知何处,寂寞黄昏伴月明。
- 诗散句
- 原 宋 文同 寒食北园春已深,梨花满枝雪围遍,青春每向风外得,秀艳应难雪中见。
- 阮南溪 𦆯纷紫雪浮须细,冷淡清姿夺玉光,刚笑何郎曾傅粉,绝怜荀令爱薰香。
- 增 唐 白居易 四邻梨花时,二月伊水色。
- 独孤及 尔来大谷梨,白花再成雪。
- 宋 梅尧臣 前日是清明,骤雨沾梨花。
- 苏轼 红梨惊合抱,映岛孤云馥。
- 原 苏轼 尚记梨花树,依依闻暗香。
- 陈三屿 梨花春二月,杜宇月三更。
- 增 唐 刘方平 寂寞空庭春欲晚,梨花满地不开门。
- 李贺 曲水飘香去不归,梨花落尽成秋苑。
- 原 吕温 独卧郡斋寥落意,隔帘微雨湿梨花。
- 杜牧 閒吹玉殿昭华琯,醉折梨园缥蒂花。
- 增 宋 曾几 一片朝容粉面寒,雨馀仍带泪阑干。
- 范成大 点检梨花成一梦,蘸红新绿满枝头。
- 陆游 梨花堆雪柳吹绵,常记梁州古驿前。
- 金 萧贡 香惹梦魂云漠漠,光摇溪馆月溶溶。
- 元 王恽 风檐数点催妆雨,办与梨花作好春。
- 原 顾瑛 忽见梨花点缀开,萧然冷浸姮娥影。
- 增 唐 王维 梨花夕鸟藏。
- 原 李白 梨花白雪香。
- 增 李白 梨花千树雪。
- 原 杜甫 色好梨胜颊。
- 增 韩愈 露亦染梨腮。
- 原 杜牧 梨花独送春。
- 温庭筠 梨花雪压枝。
- 周朴 临风千点雪。
- 增 韦庄 梨花雪又催。
- 宋 杨亿 梨花飞白雪。
- 原 黄庭坚 月黑见梨花。
- 增 陈思道 倚墙梨颊红。
- 金 元好问 梨花淡丰容。
- 原 唐 白居易
- 风寒露重梨花湿。
- 梨花一枝春带雨。
- 增 白居易 手把梨花寒食心。
- 曹唐 梨花新折东风软。
- 罗邺 梨花满地东风急。
- 原 宋 刘筠 乱飘梨雪晓来天。
- 增 韩琦 共藉梨花作寒食。
- 孔方平
- 砌下梨花一堆雪。
- 雨暗梨花春自光。
- 陆游 溪口赤梨丹染腮。
- 金 赵元 梨叶霜如酒力浓。
- 张建 玉梨花底月三更。
- 吕中孚 半庭寒影在梨花。
- 元 戴帅初 粉墙风细欲梨花。
- 尹廷高 落尽梨花春不多。
- 刘秉忠 梨花乱舞白霓裳。
- 王恽 已开梨蕊雪为团。
- 赵孟頫 梨花淡白柳花香。
- 袁桷
- 梨花的的疑蝴蝶。
- 梨花乱逐沙鸥起。
- 黄庚 满阶香雪落梨花。
- 原 宋旡 梨花明白夜来风。
- 增 周权 香浮夜月梨飘雪。
- 陈高 梨花沐雨带娇羞。
- 词
- 原 宋 史达祖 玉楼春 玉容寂寞谁为主,寒食心情愁几许,前身清淡似梅妆,遥夜依微留月住。香迷蝴蝶飞时路,雪在秋千来往处,黄昏著了素衣裳,深闭重门听夜雨。
- 王采 蝶恋花 镂雪成花檀作蕊,爱伴秋千,摇曳东风里,翠袖年年寒食泪,为伊牵惹愁无际。幽艳偏宜春雨细,红粉阑干,有个人相似,钿合金钗谁与寄,丹青传得凄凉意。
- 曾觌 蓦山溪 减翠凋红,正是青春杪,深院袅香风,看梨花,一枝开早,珑璁映面,依约认娇颦,天淡淡,月溶溶,春意知多少。 清明池馆,芳信年年好,更向五侯家,把江梅,风光占了,休教寂寞,辜负向人心,檀板响,宝杯倾,潘鬓从他老。
- 增 周邦彦 水龙吟 素肌应怯馀寒,艳阳占尽青芜地,樊川照日,灵关遮路,残红歛避,传火楼台,妒花风雨,长门深闭,亚帘栊半湿,一枝在手,偏勾引,黄昏泪。 别有风前月底,布繁英,满园歌吹,朱铅退尽,潘妃却酒,昭君乍起,雪浪翻空,粉裳缟夜,不成春思,恨玉容不见,琼英漫好,与何人比。
- 楼扶 水龙吟 素娥洗尽繁妆,夜深步月秋千地,轻腮晕玉,柔肌笼粉,缁尘敛避,霁雪留香,晓云同梦,昭阳空闭,怅仙园路杳,曲栏人寂,疏雨湿,盈盈泪。 未放游蜂叶底,怕春归,不禁狂吹,象床困倚,冰魄微醒,莺声唤起,愁对黄昏,恨催寒食,满襟离思,想千红过尽,一枝独冷,把梅花比。
- 元 王恽 水龙吟 纤包淡贮幽香,玲珑轻锁秋阳丽,仙根借暖,定应不待,荆王翠被,潇洒轻盈,玉容浑是,金茎露气,甚西风宛转,东栏暮雨,空点缀,真妃泪。 谁遣司花妙手,又一番,角奇争异,使君高卧,竹亭閒寂,故来相慰,燕几螺屏,一枝披拂,绣帘风细,约洗妆快泻,玉屏芳酒,枕秋蟾醉。
- 别录
- 原 明皇杂录 天宝中,上命宫中女子数百人为梨园弟子。
- 白居易诗注 杭俗酿酒,趁梨花时熟,号为梨花春。
- 增 米芾 画史 范大圭有富公家折枝梨花,古笔,非江南蜀画。