另参
讴谣
- 尔雅曰:徒歌谓之谣。
- 毛诗曰:心之忧矣。我歌且谣。
- 左传曰:宋城。华元为植。巡功。城者讴曰:睅其目。皤其腹。弃甲而复。于思于思。弃甲复来。
- 家语曰:孔子相鲁。齐人归女乐。鲁君淫荒。孔子遂行。师乙(○太平御览四百六十五作已。)送孔子曰:吾欲歌。可乎。歌曰:彼妇人之口。可以出走。彼妇人之谒可以死败。优哉游哉。聊以卒岁。
- 列子曰:尧微服游康衢。童儿谣曰:立我蒸民。莫匪尔极。不识不知。顺帝之则。(事具杂文部诗篇。)
- 韩子曰:齐桓公饮酒醉。遗其冠。耻之。管仲曰:公不雪之以政。公曰:善。因发仓。赐贫穷。三日而民歌之曰:公胡不复遗其冠乎。
- 吕氏春秋曰:魏襄王使史起为邺令。引漳水灌田。民大得利。相与歌曰:邺有圣令为史公。决漳水。灌邺旁。终古斥卤生稻粱。
- 史记曰:曹参为汉相国。百姓歌之曰:萧何为法。讲若画一。曹参代之。守而勿失。载其清静。民以宁一。
- 又曰:卫子夫为皇后。弟青贵震天下。天下歌之曰:生男无喜。生女无怒。独不见卫子夫霸天下。
- 汉书曰:赵中大夫白公奏川渠引泾水。民得其饶。歌之曰:田于何所。池阳谷口。郑国在前。白渠起后。举锸为云。决渠为雨。泾水一石。其泥数斗。(事具产业部田篇。)
- 又曰:冯立为西河上郡。在职公廉。与野王相代。治行相似而多恩。吏民乃歌曰:大冯君。小冯君。兄弟继踵相因循。聪明圣智惠吏民。政如鲁卫德化均。周公康叔犹二君。
- 东观汉记曰:张湛为渔阳太守。开田八千馀顷。劝民耕种。以致殷富。百姓歌曰:桑无附枝。麦秀两歧。张君为政。乐不可欺。(事具职官部刺史篇。)
- 又曰:廉范。字叔度。为蜀郡太守。旧制禁民夜作。以防火。范乃毁削先令。但严储水而已。百姓歌之曰:廉叔度。来何暮。不禁火。民安堵。昔无一襦。今有五葱。(事具职官部刺史篇。)
- 新序曰:延陵季子。以剑带徐君墓树。徐人歌之曰:延陵季子兮。不忘旧故。脱千金之剑。以带丘墓。(事具怀旧篇。)
- 谢承后汉书曰:岑胵迁魏郡大守。人歌之曰:我有枳棘。岑君伐之。我有蟊贼。岑君遏之。狗犬不惊。足下生𣯛。含哺鼓腹。焉知凶灾。我嘉我生。独丁斯时。美哉岑君。于戏在兹。
- 又曰:皇甫嵩。请冀州一年田租。以赡饥民。百姓歌曰:天下乱兮市为墟。母不保子妻失夫。赖得皇甫复汝居。(事具职官部刺史篇。)
- 又曰:刘騊駼除摐阳长。以病免。吏民思而歌之曰:悒然不乐。思我刘君。何时复来。安此下民。(事具职官部县令篇。)
- 又曰:郭贺。字乔卿。为荆州刺史。到官有殊政。百姓歌曰:厥德仁明郭乔卿。忠正朝廷上下平。(事具职官部刺史篇。)
- 续汉书曰:张霸为会稽郡。越贼归附。童谣曰:弃我戟。捐我矛。盗贼尽。吏皆休。
- 又曰:李燮拜京兆。诏发西园钱。君上封事。遂上(○太平御览四百六十五作止。)不发。吏民爱敬。乃谣曰:我府君。道教举。恩如春。威如虎。刚不吐。弱不茹。爱如母。训如父。
- 吴志曰:周瑜少精意于音乐。三爵之后。其有阙误。瑜必知之。知之必顾。时人谣曰:曲复误。周郎顾。
- 吴录曰:王谭。字世容。为成武令。民服德化。宿恶奔迸。父老歌曰:王世容。治无双。省徭役。盗贼空。
- 王隐晋书曰:王祥为本州别驾。时人歌曰:海沂之康。实赖王祥。邦国不空。别驾之功。
- 又曰:裴秀年十岁馀。时人谣曰:后进领袖有裴秀。
- 又曰:诸葛恢。字道明。荀闿。字道明。蔡谟。字道明。有名誉。号曰中兴三明。时人歌之曰:京师三明各有名。蔡氏儒雅荀葛清。
- 续安帝纪曰:司马休之兄尚。为桓玄所败。休之奔淮泗。颇得彼之人心。从者为之歌曰:可怜司马公。作性甚温良。忆昔水边戏。使我不能忘。
- 会稽典录曰:徐弘。字圣通。为汝阴令。诛锄奸桀。道不拾遗。民歌之曰:徐圣通。政无双。平刑罚。奸宄空。
- 文士传曰:束晢。太康中大旱。晢乃令邑人躬共请雨。三日水三尺。百姓为之歌曰:束先生。通神明。请天三日甘雨零。我黍以育。我稷以生。何以酬之。报束长生。
- 殷氏世传曰:殷褒为荥阳令。广筑学馆。会集朋徒。民知礼让。乃歌曰:荥阳令。有异政。脩立学校人易性。令我子弟耻讼争。
- 车频秦书曰:符坚时。关陇百姓丰乐。民歌之曰:长安大街。两边种槐。下走朱轮。上有鸾栖。
- 赵书曰:刘曜讨陈安于陇域。安死。乃谣曰:陇城健儿曰陈安。体干虽小腹中宽。爱养将士同心肝。(事具军器槊篇。)
- 赵书曰:汲桑。六月盛暑。重裘累茵。使人扇。患不清凉。斩扇者。时军中为之谣曰:士为将军何可羞。六月重茵被豹裘。不识寒暑斩他头。
- 襄阳耆旧记曰:山季伦每临习池。未曾不大醉而还。恒曰:我高阳池中也。襄阳城中小儿歌之曰:山公何所去。往至高阳池。日夕倒载归。酩酊无所知。时时能骑马。倒著白接离。举鞭向葛强。何如并州儿。
- 世说曰:郤超王珣。并以俊才。为桓大司马所眷。珣为主簿。超为记室参军。超为人多须。珣形状短小。时人为之歌曰:髯参军。短主簿。能令公喜。能令公怒。
- 晋夏侯湛长夜谣曰:日暮兮初晴。天灼灼兮遐清。披云兮归山。垂景兮照庭。列宿兮皎皎。星稀兮月明。亭檐隅以逍遥兮。盻大虚以仰观。望阊阖之昭晰兮。丽紫微之晖焕。
- 晋湛方生怀归谣曰:辞衡门兮至欢。怀生离兮苦辛。岂羁旅兮一慨。亦代谢兮感人。四运兮道尽。化新兮岁故。气惨惨兮凝晨。风悽悽兮薄暮。雨雪兮交纷。重云兮四布。天地兮一色。六合兮同素。山木兮摧披。津壑兮凝冱。感羁旅兮苦心。怀桑梓兮增慕。胡马兮恋北。越鸟兮依阳。彼禽兽兮尚然。况君子兮去故乡。望归涂兮漫漫。盻江流兮洋洋。思涉路兮莫由。欲越津兮无梁。
- 陈沈炯独酌谣曰:独酌谣。独酌独长谣。智者不我顾。愚夫余未要。不愚复不智。谁当余见招。所以成独酌。一酌倾一瓢。生涯本漫漫。神理暂超超。一酌矜许史。再酌傲松乔。频烦四五酌。不觉凌丹霄。倏忽厌五鼎。俄然贱九韶。彭殇无异葬。夷蹠可同朝。龙蠖非不屈。鹏鴳但逍遥。寄语号呶侣。无乃大尘嚣。