农
- 管子曰:先王者。为民兴利除害。故天下之民归之。所谓兴利者。利农事也。所谓除害者。禁害农者也。尸子曰:有虞氏身有南亩。妻有桑田。神农并耕而王。所以劝耕也。
- 韩子曰:历山农者侵畔。舜往耕。期年让畔。
- 史记曰:弃为儿时。好种树麻菽。麻菽美。及为成人。遂好耕农。相地之宜。宜谷者耕稼穑之。民皆法则之。
- 汉书曰:洪范八政。一曰食。二曰货。食谓农殖嘉谷。可食之物。
- 又曰:杨季。官至庐江太守。汉元鼎閒避仇。后溯江上。处岷山之阳。曰郫。有田一㙻。有宅一区。世世以农桑为业。
- 东观汉记曰:樊重世善农稼。好货殖。
- 赋 晋束皙劝农赋曰:惟百里之置吏。各区别而异曹。考治民之贱职。美莫当乎劝农。专一里之权。擅百家之势。及至青幡。禁乎游惰。田赋度乎顷亩。与夺在己。良薄决口。受饶在于肥脯。得力在于美酒。若场功毕。租输至。录社长。召闾师。条牒所领。注列名讳。则豚鸡争下。壶榼横至。遂乃定一以为十。拘五以为二。盖由热啖纡其腹。而杜康咥其胃。