牙
- 兵书曰:牙旗者。将军之精。凡始竖牙。必以刚日。刚日者。谓上剋下也。立牙之日。吉气来应。大胜之徵。黄帝出军决曰:始立牙之日。旗幡指敌。或从风而举。晖晖绝(○太平御览三百三十九作终。)日。不绝(○御览作绕。)竿。勇气奔逸。
- 又曰:将军出兵。有所讨伐。引兵出城门。望见白云及白水者。举白牙旗。五色牙旗。随天气四时。
- 魏志曰:典韦初为张邈士属。赵宠牙门长大。莫能胜。韦一手建之。宠异才力。
- 吴志曰:陆逊为右部督。会丹阳贼帅费栈。扇动山越。权遣逊讨栈。栈支党多。所往兵少。逊乃益施牙幢。分付鼓角。夜潜出谷閒。鼓噪而前。应即破散。
- 抱朴子曰:军所始举牙立旗。风气和调。幡校飘飘。终日不息者。其军有功。
- 赋 吴胡综大牙赋曰:黄初八年。黄龙见夏口。孙权称号。因瑞改元。作黄龙大牙。常在军中。进退视其所向。命综为赋曰:狼狐(○初学记二十二作弧。)垂蒙。(○初学记作象。太平御览三百三十九作曜。)实惟兵精。圣人观法。是效是营。始作器械。爰求厥成。明明大吴。实天生德。仍律天时。制其神军。取象太一。五将三门。疾则如电。迟则如云。进止有度。约而不烦。四灵既布。黄龙处中。周制日月。实曰太常。杰然特立。六军四望。
- 祭文 后汉滕辅祭牙文曰:恭羌太守。(○初学记二十二作恭脩太牢。太平御览三百三十九作恭羞太牢。此讹。)絜荐遐灵。推毂之任。实讨不庭。天道助顺。正直聪明。
- 晋袁宏祭牙文曰:天生五材。治道所司。废一不可。静乱辅时。
- 晋顾恺之祭牙文曰:维某年某月日。录尚书事豫章公裕。敢告黄帝蚩尤五兵之灵。两仪有政。四海有王。奉命在天。世德重光。烈烈高牙。阗阗伐鼓。白气经天。简扬神武。
- 宋王诞伐广固祭牙文曰:敬建崇牙。显兹威灵。使鸣金辍衅。无战有宁。皇风幽被。凯旆归旌。
- 宋郑鲜祭牙文曰:絜牲先事。荐兹敬祭。崇牙既建。义锋增厉。人鬼一揆。三才同契。惟兹灵鉴。庶必有察。逆顺幽辩。忠孝显节。使凶丑时歼。主宁臣悦。振旅上京。凯归西蕃。神器增晖。四境永安。