鹏
- 庄子曰:北溟有鱼。其名曰鲲。化而为鹏。鹏之背不知几千里也。怒而飞。其翼若垂天之云。是鸟也。海运将徙于南溟。南溟者。天池也。水击三千里。抟扶摇而上者九万里。
- 幽明录曰:楚文王好猎。有人献一鹰。王见爪距殊常。故为猎于云梦。毛群羽族争噬搏。此鹰瞪目远瞻云际。俄有一物。凝翔鲜白。不辨其形。鹰便竦翮而升。矗若飞电。须臾。羽堕如雪。血下如雨。有大鸟堕地。度其两翅。广数十里。时有博物君子曰:此大鹏雏也。文王乃厚赏之。
- 异类传曰:汉武帝时。西域献黑鹰。得鹏雏。东方朔识之。
- 赋 晋贾彪鹏赋曰:余览张茂先鹪鹩赋。以其质微处●。而偏于受害。愚以为未若大鹏。栖形遐远。自育之全也。此固祸福之机。聊赋之云。叹大钧之播物。启块化于天壤。嘉有鹏之巨鸟。摄元气之夸象。揭宇内之逼隘。遵四荒以汎荡。
- 赞 晋阮修大鹏赞曰:跄跄大鹏。诞自北溟。假精灵鳞。神化以生。如云之翼。如山之形。海运水击。扶摇上征。